implanty zębów przeciwwskazania

Braki w uzębieniu mogą prowadzić do nieprzyjemnych komplikacji zdrowotnych tj. chroniczne bóle głowy, choroby przyzębia, problemy z prawidłową wymową, zmiany w wyglądzie twarzy.

Jednym z najlepszych rozwiązań w przypadku luk w uzębieniu są implanty zębowe, gwarantują one wieloletnie uzupełnienie uśmiechu, gdyż są bardzo wytrzymałe.

Czy leczenie implantologiczne jest dobrym rozwiązaniem dla każdego?

Leczenie implantologiczne nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem dla każdej osoby. Istnieją przeciwskazania do rozpoczęcia leczenia. Każdy przypadek powinien być rozpatrywany indywidualnie przez lekarza implantologa, aby zapobiec ewentualnemu nie przyjęciu się implantu. Ryzyko takiej sytuacji wzrasta m.in. gdy pacjent borykał się w przeszłości z problemami przyzębia lub choruje na bruksizm, jest palaczem albo poddawał się radioterapii.

Dlaczego palenie papierosów może powodować komplikacje w przyjęciu się implantu?

Palenie papierosów może wpływać negatywnie na przyjęcie się implantu, gdyż u palaczy często występuje problem z gromadzeniem się kamienia nazębnego oraz choroby dziąseł.

Pogarsza ono również proces gojenia się kości po implantacji, może nawet doprowadzić do zapalenia okostnej.

Inne przeciwwskazania do rozpoczęcia leczenia implantologicznego.

Istnieje wiele przeciwwskazań dyskwalifikujących daną osobą do rozpoczęcia leczenia implantami zębowymi m.in.:

1.Schorzenia przewlekłe tj. choroby reumatyczne, cukrzyca, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, gruźlica.

Na cukrzycę choruje około 9% ludzi na świecie, czy osoby te są całkowicie zdyskwalifikowane, jeżeli chodzi o leczenie implantologiczne?

W przypadku cukrzyków istnieje możliwość leczenia implantologicznego, wszystko zależy od typu cukrzycy i jej zaawansowania. Trzeba liczyć się z większym ryzykiem nie przyjęcia implantu. Jeśli pomimo tej choroby podejmujemy się leczenia, bardzo ważne jest, aby utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi i wartości hemoglobiny.

2.Zbyt młody wiek.

Leczenie implantologiczne nie jest możliwe u osób poniżej 18 roku życia, gdyż w organizmie dalej zachodzą procesy wzrostowe kości. Przyjmuje się, że można rozpocząć leczenie implantami zębowymi między 18 a 25 rokiem życia.

3.Choroby układu krążenia (nadciśnienie, niewydolność serca itp.), wrodzone wady serca.

4.Bruksizm.

W świetle najnowszych badań coraz częściej uznawany za chorobę psychosomatyczną. Przejawia się on patologicznym zaciskaniem i zgrzytaniem zębów. Ryzyko nie przyjęcia się implantu jest trzykrotnie wyższe w przypadku osób cierpiących na tę przypadłość.

5.Epilepsja.

Osoby chorujące na epilepsję muszą w pierwszej kolejności skonsultować się ze swoim lekarzem. Istnieje bowiem ryzyko, że dana osoba może dostać napadu drgawkowego podczas zabiegu.

6.Choroba nowotworowa.

Organizm osoby chorującej jest bardzo osłabiony, jego zdolność do regeneracji jest mniejsza, co może skutkować powolnym gojeniem się ran po implantacji. Ostateczną decyzję zawsze podejmuje implantolog.

7.Narkomania.

8.Alkoholizm.

9.Choroby przyzębia.

10.Choroby psychiczne.

11.Osteoporoza.

Najczęściej postrzegana jest jako bezwzględne przeciwwskazanie do wszczepienia implantów. Choroba ta upośledza metabolizm kostny, przez co może nie dojść do osteointegracji implantu z kością. Ponadto pacjenci leczeni są bifosfonianami, terapia nimi w bardzo rzadkich przypadkach może prowadzić do martwicy kości szczęki. Twierdzi się, że powinno się zaprzestawać przyjmowania tych leków na 3 miesiące przed implantacją i wrócić do terapii dopiero po wygojeniu się tkanek.

12.AIDS.

Choroba ta upośledza odporność, przez co organizm jest osłabiony i podatny na zakażenia endogenne. Występują również problemy z gojeniem się oraz z tworzeniem się nowych tkanek i integracją z kością.

13.Zaburzenia układu krzepnięcia.

U osób chorujących po wszczepieniu implantu może dojść krwawień pomimo założenia szwów, co może doprowadzić do komplikacji wskutek, których implant się nie przyjmie.

14.Choroby nerek.

15.Choroba Parkinsona.

Czy ciąża jest przeciwwskazaniem do implantacji?

W ciąży zachodzą ogromne zmiany w organizmie kobiety, dlatego nie powinno się w tym czasie podejmować leczenia implantologicznego. Intensywna produkcja hormonów, może niekorzystnie wpływać na gojenie się rany i przyjęcie implantu. Dodatkowo w trakcie ciąży odradza się wykonywania wszelkich prześwietleń, czyli m.in. zdjęć RVG, czy też tomografii które są konieczne aby móc zaplanować leczenie. Implantacji najczęściej towarzyszy antybiotykoterapia, która może być niebezpieczna dla płodu, dlatego też rekomenduje się rozpoczęcie, czy też kontynuację leczenia po rozwiązaniu ciąży.

ISTNIEJĄ RÓWNIEŻ PRZECIWWSKAZANIA DO IMPLANTACJI, KTÓRE SĄ ZWIĄZANE Z MIEJSCEM, W KTÓRYM ZOSTANIE WKRĘCONY IMPLANT:

1)Za mała przestrzeń w zębodole do wkręcenia implantu, jak również za wąska przestrzeń pomiędzy zębami.

2)Stany zapalne.

3)Pochylenia zębów, które uniemożliwiają osadzenie korony na implancie, czy też swobodne wprowadzenie implantu.

Podsumowując, pacjent zainteresowany wszczepieniem implantu cierpiący, na któreś z powyższych schorzeń musi skonsultować się najpierw z lekarzem prowadzącym, a następnie omówić swoją sytuację z chirurgiem twarzowo-szczękowym. Każdy przypadek jest zupełnie inny, w wielu przypadkach pomimo choroby pacjenta, lekarze wyrażają zgodę na leczenie po uzgodnieniu odpowiednich warunków.