Metody leczenia w stomatologii

Gdy od dłuższego czasu nie byliśmy u dentysty a chcielibyśmy zadbać o zęby musimy znaleźć odpowiedniego stomatologa, któremu powierzymy to zadanie.

Pacjenci często zastanawiają się, od czego rozpocząć leczenie stomatologiczne. Po wpisaniu w wyszukiwarkę internetową hasła – dentysta Kraków – szukają pomocy u lokalnego stomatologa. Zastanawiają się nad wyborem najlepszego specjalisty. Niektórzy z pacjentów szukają po frazie – dentysta Kraków NFZ.

Periodontologia

W przypadku pacjentów, którzy od dawna nie byli u lekarza dentysty zaleca się odbycie pierwszej wizyty ogólnej zwanej potocznie przeglądem. Przegląd taki wykonuje się w celu diagnozy, a w przypadku znalezienia problemów ustala się indywidualne potrzeby lecznicze. W sytuacji kiedy pacjent zmaga się z dentofobią, czyli panicznym strachem przed leczeniem stomatologicznym, warto zaznaczyć to na samym początku wizyty. Istotną informacją przy ustaleniu wizyty na przegląd jest podanie czasu , kiedy miała miejsce ostatnia wizyta. Taka informacja pomoże ustalić odpowiedniej długości spotkanie na przegląd.

Po wykonaniu przeglądu i przygotowaniu planu leczenia Pacjent może przystąpić do realizacji proponowanego leczenia. Zazwyczaj na samym początku dentysta rozpoczyna proces leczenia od najpilniejszych potrzeb. W przypadku leczenia zachowawczego, czyli wykonania tzw. wypełnień kompozytowych bądź plomb można umówić jedną dłuższą wizytę, na której zostanie wykonane kilka wypełnień. Spotkania można też tak zaplanować tak aby na każdej z wizyt zostało wykonane tylko jedno wypełnienie ubytku.

Leczenie zachowawcze wykonywane jest zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym. Ma na celu leczenie profilaktyczne oraz zapobieganie wszelkiemu rodzaju ubytkom zębów. Przy okazji badania jamy ustnej warto wykonać pantomogram zwany również zdjęciem OPG. Mogą również zostać wykonane pojedyncze prześwietlenia zębów. Wykonanie takiego zdjęcia zaleca się średnio co około dwa lata. Dzięki wykonaniu badania radiologicznego, stomatolog może ocenić ewentualne zmiany niewidoczne gołym okiem oraz stan zaawansowania próchnicy.

Warto podkreślić, że próchnica dotyka niemal całe społeczeństwo na świecie. Dlatego tak ważna jest profilaktyka i regularne przeglądy stomatologiczne od najmłodszych lat. Już od najmłodszych lat warto uczyć dbania o higienę jamy ustnej, regularnego szczotkowania i nitkowania zębów. Dzieci, podobnie jak osoby, które zmagają się z dentofobią odczuwają strach i lęk przed wizytami u stomatologa. Dlatego dobrym rozwiązaniem jest przyprowadzanie dziecka na wizyty adaptacyjne już od momentu wyrżnięcia się pierwszego ząbka. Pedodonci, czyli dentyści specjalizujący się w leczeniu najmłodszych, mają swoje indywidualne sposoby, aby przekonać do siebie dzieci oraz zachęcić je do odwiedzin w gabinecie stomatologicznym. Regularna obserwacja zębów pomoże wskazać nieprawidłowości w higienie jamy ustnej bądź też pomoże wykryć ewentualną wadę zgryzu u dziecka. Niekiedy dentysta pedodonta, może skierować małego pacjenta na konsultację ortodontyczną do specjalisty.

Przeglądy stomatologiczne, podobnie jak higienizację jamy ustnej zaleca się wykonywać co około pół roku.

Higienizacja

czyli profesjonalne czyszczenie jamy ustnej, składa się z:

  • skalingu,
  • polerowania,
  • fluoryzacji.

Do usuwania dużych ilości osadu trudnego stosuje się piaskowanie.

Zabieg ten wykonywany jest zazwyczaj przez wykwalifikowaną higienistkę stomatologiczną. Takie profesjonalne czyszczenie zębów zaleca się przeprowadzać co 4 -6 miesięcy.

Szczególnie ważne jest, by zabieg ten wykonywać :

  • przed zabiegami chirurgicznymi
  •  pacjentom przed i po leczeniu implantologicznym lub protetycznym,
  • pacjentom w trakcie leczenia ortodontycznego,
  • pacjentom zmagającym się z zapaleniem dziąseł oraz z chorobami przyzębia,
  • przed przystąpieniem do wybielania zębów.

Higienizacja w gabinecie stomatologiczny pomaga utrzymać prawidłową higienę jamy ustnej.

Sama higienizacja nie zastąpi regularnego szczotkowania zębów oraz nitkowania.

Leczenie kanałowe

Nieleczona próchnica może doprowadzić do zapalenia miazgi zęba. Nieodwracalne zapalenie miazgi jest natomiast wskazaniem do wykonania leczenia endodontycznego, zwanego również leczeniem kanałowym. Odbywa się to podobnie jak leczenie zachowawcze, w znieczuleniu miejscowym. Przed przystąpieniem do leczenia, może okazać się niezbędne wykonania mikrotomografii 3D zęba – tak zwanego badania CBCT. Leczenie kanałowe polega na całkowitym usunięciu zainfekowanej miazgi z komory oraz kanałów zęba. Istotnym jest, aby stomatolog podejmując się leczenia pracował z użyciem mikroskopu. Jest to niezwykle ważne, w związku z tym, że anatomia zęba wymaga dokładnego i szczegółowego opracowania kanałów zarówno poprzez ich oczyszczenie, a także bardzo dokładną dezynfekcję oraz ich wypełnienie. Tak przygotowane kanały zęba przeciwdziałają ponownemu rozwoju bakterii. Po wykonanym leczeniu w przypadku niewielkiego ubytku ząb można odbudować za pomocą odbudowy protetycznej – jaką jest onlay. W przypadku dużego ubytku oraz niepewnej trwałości można ząb odbudować poprzez osadzenie wkładu koronowo-korzeniowego oraz odbudowę protetyczną w postaci korony protetycznej.

W sytuacji kiedy ząb w przeszłości został nieprawidłowo przeleczony poprzez niedopełnienie kanałów, można rozważyć ponowne leczenie kanałowo (w środowisku stomatologicznym nazywane reendo). Jeśli odczuwamy ból w zębie, który ówcześnie był leczony kanałowo, należy zgłosić się do stomatologa, który wykona badanie radiologiczne oraz zdiagnozuje stan zęba. Jeśli okaże się, że ząb należy opracować ponownie stomatolog otworzy ząb i wykona leczenie.

Usuwanie zębów

Może zdarzyć się, że na uratowanie zęba będzie zbyt późno, a jedynym rozwiązaniem, jakie będzie możliwe to ekstrakcja, czyli usunięcie zęba. Dlatego tak ważne są regularne kontrole oraz monitorowanie stanu swojego uzębienia. Ekstrakcję zęba przeprowadza chirurg. Zabieg ten podobnie jak poprzednie wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Ekstrakcję można podzielić na trzy kategorie:

  • zęby wyrżnięte – wskazane do ekstrakcji ze względu na rozległe zniszczenie w wyniku próchnicy, bądź co do których rokowania są złe (np. zęby nieprawidłowo przeleczone kanałowo),
  • zęby zatrzymane – z reguły należy przez to rozumieć ósemki, które nie zostały wyrżnięte i są zatrzymane w kości,
  • zęby częściowo zatrzymane – zazwyczaj niewielka część zęba znajduje się ponad linią dziąsła, a całkowite wyrżnięcie jest niemożliwe, bądź utrudnione.

Zazwyczaj pacjenci zgłaszają się w celu usunięcia zęba w sytuacji, gdy sprawia on dolegliwości bólowe lub dyskomfort. Niekiedy to stomatolog kieruje pacjenta do chirurga, gdy okazuje się, że ząb ma nieprawidłowy wpływ na ząb sąsiedni, bądź komora lub korzeń zęba zepsuty jest w wyniku próchnicy. W przypadku ekstrakcji zęba, bezpośrednio po zabiegu należy przestrzegać zaleceń wydanych przez lekarza:

  • Unikać jedzenia ok. 2 godziny po zabiegu,
  • Po upływie 2 godzin można jeść, jednak nie należy spożywać gorących posiłków,
  • Stosować zimne okłady, aby uniknąć opuchlizny oraz obrzęku,
  • Nie wolno palić papierosów ani spożywać alkoholu,
  • Należy unikać wysiłku fizycznego,
  • Utrzymywać prawidłową higienę jamy ustnej,
  • Doraźnie stosować środki przeciwbólowe.

W przypadku ekstrakcji możliwa jest konieczność założenia szwów. Z reguły stosowane są szwy resorbowalne (rozpuszczalne) oraz nieresorbowalne (nierozpuszczalne). Jeśli założono nam szwy, które nie ulegają rozpuszczeniu należy po 7 dniach udać się do gabinetu stomatologicznego celem ich zdjęcia oraz kontroli gojenia.

Pacjenci, którzy nie stosują się do zaleceń pozabiegowych, mogą zmagać się z zapaleniem zębodołu, zwanym także suchym zębodołem. W przypadku dokuczającego bólu przez kilka dni od zabiegu, podwyższonej temperatury ciała oraz innych niepokojących objawów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, który wykonywał zabieg. W przypadku tego powikłania możliwa jest antybiotykoterapia.

Co należy zrobić w przypadku braku zęba?

Istnieje kilka rodzajów rozwiązania tego problemu. Jednym z nich jest implant zęba. Często można go wykonać w trakcie ekstrakcji zęba. Implant to z reguły tytanowa śruba, wkręcana w pozycję brakującego zęba. Zastępuje on korzeń. Przede wszystkim zaleca się konsultację, na której specjalista przedstawi plan leczenia oraz harmonogram jego trwania. Z reguły po wkręceniu implantu należy odczekać ok. 4-6 miesięcy. Następnym krokiem jest odsłonięcie implantu oraz przykręcenie tak zwanej śruby gojącej. Ma ona na celu ukształtowanie dziąsła pod przyszłą odbudowę protetyczną w postaci korony. Po około 14 dniach wykonywane są wyciski pod koronę na implancie. Koronę wykonuje technik protetyczny, a mocowana jest ona za pomocą łącznika do implantu. Dzięki takiemu rozwiązaniu możemy cieszyć się ponownie pełnią uśmiechu. W przypadku pacjentów implantologicznych bardzo ważne jest utrzymywanie prawidłowej higieny jamy ustnej. Za pomocą implantu można również wykonywać większe odbudowy w postaci mostów protetycznych, protez mocowanych na kilku implantach.

Dentysta Kraków Podgórze , dentysta Kraków cennik